diyabet teśhisi ne demek?

Diyabet Teşhisi

Diyabet teşhisi, kandaki glikoz (şeker) seviyesinin normalin üzerinde seyretmesi durumunda konulur. Teşhis için kullanılan çeşitli yöntemler bulunmaktadır ve bu yöntemler, kişinin açlık durumu, tokluk durumu ve uzun dönemdeki kan şekeri kontrolü hakkında bilgi sağlar.

Diyabet teşhisi için kullanılan başlıca testler şunlardır:

• Açlık Kan Şekeri (AKŞ) Testi: En az 8 saatlik açlık sonrası yapılan kan şekeri ölçümüdür. AKŞ'nin 126 mg/dL veya üzerinde olması diyabet teşhisi için önemli bir kriterdir.

• Tokluk Kan Şekeri (TKŞ) Testi (Oral Glikoz Tolerans Testi - OGTT): Kişiye belirli miktarda glikoz içeren bir içecek verildikten 2 saat sonra yapılan kan şekeri ölçümüdür. 2. saatteki kan şekeri değerinin 200 mg/dL veya üzerinde olması diyabet teşhisi koydurur.

• Rastgele Kan Şekeri Testi: Günün herhangi bir saatinde, aç veya tok karnına bakılmaksızın yapılan kan şekeri ölçümüdür. Semptomlarla birlikte kan şekeri değerinin 200 mg/dL veya üzerinde olması diyabet düşündürebilir.

• Hemoglobin A1c (HbA1c) Testi: Son 2-3 aylık dönemdeki ortalama kan şekeri düzeyini gösteren bir testtir. HbA1c değerinin %6.5 veya üzerinde olması diyabet teşhisi için kullanılır.

Teşhis Kriterleri:

Genellikle, diyabet teşhisi için yukarıdaki testlerden bir veya birkaçının sonuçlarının eşik değerleri aşması gerekmektedir. Doktor, hastanın klinik durumunu ve test sonuçlarını değerlendirerek kesin teşhisi koyar.

Prediyabet:

Kan şekeri değerleri normalin üzerinde ancak diyabet teşhisi koymak için yeterli düzeyde yüksek değilse, bu duruma prediyabet denir. Prediyabetli bireylerin diyabet geliştirme riski yüksektir ve yaşam tarzı değişiklikleri ile bu risk azaltılabilir.

Önemli Not:

Diyabet teşhisi ve tedavi süreci bir doktor tarafından yönetilmelidir. Bu bilgiler sadece genel bilgilendirme amaçlıdır ve tıbbi tavsiye yerine geçmez.